AHI EVRAN

Anadolu’da Ahilik teşkilâtının kurucusu ve 32 esnaf zümresinin pîri kabul edilen Ahi Evran’ın asıl adı Mahmud’dur. Babasının adı ve doğum yerine ithafen Mahmud bin Ahmed el-Hoyî (Hoylu Ahmet’in oğlu Mahmut) denmiştir. Kardeşliğin, cömertliğin, yiğitliğin, fedakârlığın, doğruluğun, dürüstlüğün, kalitenin, üretimin, ahlâkın, sanatın, aklın ve bilimin esas alındığı Ahilik Teşkilatının kurucusu bu faziletli âlim ve mutasavvıf Ahi Pîri Horasanlı Türkün, kesin olmamakla birlikte Moğollara karşı mücadele ederken 93 yaşında şehit edildiği ifade edilmektedir. 1261 (H.653). Kabri Kırşehir’de kendi adı ile anılan caminin bitişiğindedir.

​

Ahîlik kurumunun anlaşılabilmesi ve onun toplumsal hayatta nasıl bir fonksiyon üstlendiğinin ortaya çıkarılabilmesi için ilk önce Ahî kelimesinin kaynağı ve tarihi gelişim içerisinde kazandığı anlamlar üzerinde durmak gerekir. Ahilik, kelime anlamı olarak Arapça “kardeşim” veya Türkçe “akı” (Divan’ül Lügat’it Türk’te) “cömert”, “eli açık” anlamında kullanılmaktadır. Terim olarak, XVIII. yüzyıldan sonra bir esnaf-sanatkâr birliği hâline dönüşmüş olsa bile, XIII. yüzyıldan itibaren Anadolu’da görülmeye başlayan, Anadolu’nun vatanlaşmasında ve Osmanlı Devleti’nin kurulmasında büyük rol oynayan dinî, sosyal, kültürel, ekonomik ve siyasî boyutları olan bir sistem olarak tarif edilebilir.

​

AHİLİK ÜZERİNE DEYİŞLER

Ahilik’te Ahlakın Yarısı Maneviyata Diğer Yarısı Maddiyata (Çalışmaya) Dayalıdır. Çalışma Olmadan Ahlak Olmaz.

Ahiler Devletini Ve Tüm İnsanları Seven, Kudretli, Şevkatli, Çalışkan, Ekmeği Bol Ve Sofrası Açık İyi İnsanların Birliğidir.

Ahilik Başkalarına Muhtaç Olmamak İçin Çalışmayı Öngörür.

Hak İle Sabır Dileyip Bize Gelen Bizdendir, Akıl Ve Ahlak İle Çalışıp Bizi Geçen Bizdendir.